Bugün her yerde İnter'i övdüm, İnter'in tur atlamasına çok sevindiğimi söyledim. Pek kıymetli arkadaşlarım futboldan anlamadığımı 123123. kez iddia ettiler. Aslında artık alınmıyorum bu laflara. Çünkü ben kendimi biliyorum. Futboldan anladığıma da eminim.
Asıl futbolu sadece hücum oyununda ibaret sananları anlamıyorum ben. Ne bileyim Lucio'nun ve Samuel'in aynı an da rakibin ayağına kaymalarından hoşlanıyorum ben. Cambiasso'nun dirençli ve adam adama savunmasını da seviyorum. Sırf bunları sevdiğim için kimsenin beğenmediği, herkesin lanet ettiği 2006 Dünya Kupası'nı da sevmiştim ben. Bu söylediğim hücum futbolunu sevmediğim anlamına da gelmesin. Ben futbolun her türlüsünü severim. Sadece bir stilden hoşlanıp, o stile bağlı kalmam.
Fakat İnter'in Barcelona'yı elemesine sevinmenin tek nedeni bu değildi. Sene başında futbolseverler finalistlerin birinin İspanya'dan diğerinin İngiltere'den olacağından neredeyse eminlerdi. Zaten yıllardır da bu ülke takımlarının bariz üstünlüğü var. Bu üstünlüğün kırılmasını da çok istiyordum. Hani futbolda her şey olabilir diyoruz ya onu yaşamak istiyordum açıkçası. Ve yaşadım da. Finalin adı Almanya - İtalya, yani Bayern Münih - İnter oldu.
Bu arada tam bu yazıyı yazarken Aquilani Liverpool adına golünü attı ve Liverpool 1-0 öne geçti. Ayrıca Hamburg'ta Fulham deplasmanında 1-0 önde.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder